- шығыран
- зат. жаңа. Құрылыс салғанда биікке жүк көтеретін техникалық құрылғы; кран (Бекітіл. термин., 91).
Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі – Алматы: Мемлекеттік тілді дамыту институты. Б.Қалиев.. 2014.
Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі – Алматы: Мемлекеттік тілді дамыту институты. Б.Қалиев.. 2014.
қыран — зат. Бүркіт, қаршыға, қырғи сияқты алғыр құстардың жалпы атауы … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
қыран құс — Соңына түскен аңын, құсын қақшып түсетін алғыр құс (бүркіт, қаршыға т.б.) … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
қыранқара — зат. Қаршыға тұқымдасына жататын жыртқыш құс … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
қыран пышақ — (Қарақ.) төбелес, ұрыс, қырық пышақ … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
қыранқарақшы — зат. астр. Жетіқарақшы жұлдызының құрығындағы үш жұлдыздың ортаңғысы – Жігіт немесе Қ ы р а н қ а р а қ ш ы (Мицар) деп аталынады (Х.Әбішұлы, Аспан сыры, 86) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
Алтын Қыран — … Википедия
жұрт қыран топан — (Қост., Жанг.) ішек сілесін қатырған күлкі. Ертайдың сөзі күлдіргі, ол сөйлесе ж ұ р т қ ы р а н т о п а н (Қост., Жанг.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
сайыпқыран — (Көкш., Қ ту) ат баптаушы. С а й ы п қ ы р а н табылса, торы атты бәйгеге қосуға болады (Көкш., Қ ту) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
шырға тарту — Қыран құсты дәніктіру, қанатын бекіту үшін сүйреткен түлкі терісіне қызыл байлап алдыру әдісі … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
қышырлы — … Қыран құстың жүні ірі, аяғы сом әрі қ ы ш ы р л ы келеді (Қаз. әдеб., 09. 04. 1982, 14) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі